Osteopatia jest metodą terapeutyczną, która traktuje ciało ludzkie jako całość w aspekcie strukturalnym i funkcjonalnym. Zakłada, że wszystkie układy ciała mają na siebie wzajemny wpływ.
Dysfunkcja układu mięśniowo-szkieletowego, trzewnego, nerwowego, krwionośnego lub stanu psychicznego może spowodować zaburzenia czynnościowe w innych układach ciała ludzkiego. Badanie i terapia opierają się więc na powiązaniach przyczynowo-skutkowych.
Zgodnie z założeniami osteopatii ciało ludzkie ma zdolności do autoregeneracji (samoleczenia). Należy więc przywrócić odpowiednie warunki w organizmie, które zapoczątkują proces samonaprawczy i umożliwią osiągnięcie równowagi czynnościowej.
Zabiegom osteopatii mogą być poddani pacjenci w każdym wieku: dzieci, dorośli i osoby starsze, sportowcy i kobiety w ciąży.
Techniki zabiegowe są łagodne i miękkie.
Osteopatia obejmuje 3 poziomy:
1. FUNKCJONALNA OSTEOPATIA I INTEGRACJA – FOI
Jest to metoda leczenia, w której badanie i techniki manualne wykorzystywane są do stawiania diagnozy i prowadzenia terapii. W holistycznej koncepcji FOI kręgosłup zajmuje centralne miejsce. Każdy problem dotyczący stawów obwodowych, znajduje swoją przyczynę w kręgosłupie. Jednocześnie każde zaburzenie w obrębie kręgosłupa ma wpływ na stawy obwodowe.
Wskazania:
- ostre i przewlekłe stany bólowe kręgosłupa: rwa kulszowa, rwa udowa, rwa ramienna, neuralgie
- stany bólowe miednicy: ból pośladka, spojenia łonowego, pachwiny, kości ogonowej
- dysfunkcje stawów kończyn dolnych i górnych: bóle bioder, kolan, stóp, barków, łokci, nadgarstków
- stany bólowe stawów skroniowo-żuchwowych: ból okolicy ucha, ograniczenie rozwarcia ust
- stany bólowe głowy i szyi: bóle napięciowe, migrenowe
- dysfunkcje mięśniowo – powięziowe: przeciążenia, naderwania
- funkcjonalne zaburzenia przewodu pokarmowego: zespół jelita drażliwego, wzdęcia, stany po zatruciach i infekcjach
- zespoły o charakterze psychicznym: zaburzenia koncentracji lub nastroju, przemęczenie, trudności w uczeniu się, zaburzenia snu, nerwice
- objawy towarzyszące przepuklinie rozworu przełykowego: zgaga, palenie w przełyku
- fibromialgia
- leczenie autyzmu autyzmu, zespołu Aspergera
- zespoły bólowe u kobiet w ciąży i po porodzie
- profilaktyka i terapia niemowląt, dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym
- profilaktyka i leczenie wad postawy
2. FUNKCJONALNA TERAPIA CRANIO-SACRALNA – FTCS
Jest to metoda, wykorzystująca delikatne techniki uciskowe rozluźniające tkanki miękkie i kostne w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego. Powiązana jest z rytmem produkcji i wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego.
Terapia obejmuje:
- rozluźnienie struktur poprzecznych, czyli powięzi w obrębie miednicy, przepony, górnego otworu klatki piersiowej i kości gnykowej,
- rozluźnienie struktur pionowych, czyli stawów krzyżowo-biodrowych, połączeń lędźwiowo-krzyżowych i szczytowo-potylicznych,
- rozluźnienie opony twardej rdzenia kręgowego i mózgu.
Uwolnienie struktur powięziowych i kostnych pomaga mięśniom i narządom naturalnie rozładować napięcie i poprawić ich funkcjonowanie.
3. FUNKCJONALNA TERAPIA WISCERALNA – FTW
Jest to metoda leczenia holistycznego skupiająca się na połączeniach pomiędzy układem mięśniowo-szkieletowym a narządami wewnętrznymi.
Wzajemne oddziaływania mięśniowo-szkieletowe bezpośrednio determinują położenie narządów w ciele. Natomiast organy wewnętrzne mają silny wpływ na stan zdrowia kręgosłupa, żeber, obręczy barkowej, miednicy, obręczy biodrowej, kończyn górnych i dolnych oraz mięśni i powięzi.
Nieprawidłowa postawa, skolioza, zapalenia tkanek i narządów, operacja, niedożywienie lub stres emocjonalny mogą łatwo powodować dysfunkcję różnych narządów. W konsekwencji w podrażnionych narządach wewnętrznych powstaje napięcie, które jest przenoszone na układ mięśniowo-szkieletowy.