Poizometryczna Relaksacja Mięśni (PIR) to sposób rozciągania mięśni, który opiera się na fizjologicznych mechanizmach, jakie zachodzą w mięśniu podczas pracy. Odpręża mięsień rozciągany jeszcze przed jego rozciągnięciem i jednocześnie rozluźnia mięsień antagonistyczny w stosunku do niego – jest to tzw. zjawisko antagonistycznego hamowania.
Techniki terapeutyczne tkanek miękkich:
- Technika Energizacji Mięśniowej (MET)
- Technika Aktywnego Rozluźnienia (ATR)
- Technika Mięśniowo–Powięziowa (MFR)
Technika Energizacji Mięśni (Muscle Energy Technique, MET)
Jest to metoda wykorzystująca napięcie mięśni pacjenta w celu likwidacji zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Wskazania do stosowania tej terapii to: hipertonia mięśniowa, przykurcze pochodzenia mięśniowego oraz łącznotkankowego, spastyka, osłabienie fizjologiczne mięśni, obrzęk miejscowy, zastój żylny, ograniczenie ruchomości stawów wynikające z dysfunkcji tkanek miękkich.
Technika Aktywnego Rozluźniania (Active Release Technique, ATR)
Polega na rozciągnięciu struktur miękkich przy jednoczesnym nacisku i zablokowaniu tkanek. W zależności od stanu i możliwości pacjenta terapeuta może posługiwać się tą techniką sam lub z czynną pomocą pacjenta.
Technika Mięśniowo-Powięziowego Rozluźniania (Myofascial Release, MFR)
Powięź to błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, która otacza ciało pod skórą, powleka mięśnie szkieletowe i łączy je w grupy czynnościowe. Ograniczenia w obrębie powięzi mogą powodować powstawanie nieprawidłowych napięć w obrębie mięśni, stawów, ucisk na kości, nerwy, naczynia krwionośne powodując zaburzenia ich funkcji. Metoda ta polega na likwidowaniu ograniczeń wykorzystując tzw. fenomen rozluźniania.